Het leven aan boord van de Asmara

Woonboot, Woonschip of zeilschip

Een woonboot ligt vast aan de wal en kan niet zelfstandig varen, is meestal rechthoekig en aangesloten op nuts aansluitingen. 
Een woonschip, een schip waar je riant op kunt wonen en die ook nog kan verplaatsen, al is dat laatste niet de primaire eigenschap.
Een zeilschip (en dan bedoel ik kajuit schepen) is een schip bedoeld om zich van a naar b te begeven, gebruik makend van de elementen, meestal wind. Dit is dus de primaire eigenschap en tevens de meest goekope manier van reizen. Daarbij is het ook nog mogelijk om aan boord te overnachten. Deze secundaire eigenschap kan varieren van zeer sober tot uitermate luxe, afhankelijk van grootte en portomenaie zonder daarbij af te doen de primaire zeileigenschappen.

Nu zit de Asmara (48 jaar oud) ergens in het midden van dit alles. Het is geen woonboot maar zit in het midden tussen een woonschip en een zeilschip. Riant om op te wonen is het niet, maar voor een persoon te doen. 
Van oorsprong is de Asmara in 1973 gebouwd met serie nummer 1 als recratie motoboot bij de toenmalige Bloemsma werf in Makkum, Friesland. Met een houten achtermast met steun zeil. Een rondspant zonder kiel. Diepte 1,25 mtr. Waterverplaatsing 18 ton.
Een van de vorige eigenaren heeft gemeend er een motorsailor van te maken door het plaatsen van twee aluminium masten, een hoofdmast van 12 mtr voorop en een bezaanmast 7 mtr. achterop.
De illusie dat hij er mee zou kunnen zeilen is hem vòòr zijn investering geheel ontgaan, ondanks de de drie zeilen van totaal 48 m2. (Was 35 m2)
Door het ontbreken van een kiel, te weinig zeil oppervlak en een te klein roer, zeilt de Asmara voor geen meter.

Als woonschip heb ik de Asmara uitgerust met een modern Mastervolt electriciteit systeem met 600AH accu’s verdeeld over twee groepen, een whisper generator van 3.5 Kva, zonnepanelen, een windmolen, een modern navigatie systeem van Raymarine met remote control besturing en een electrische ankerlier met remote control. Genoeg comfort op dat gebied dus.
Het grootste probleem is echter, door al 12 jaar permanent wonen op het schip, ruimte gebrek. Alles moet mee aan boord. 
Dus vaar je op groot water met de nodige wind en ergo golven, gaan al die zaken een eigen leven leiden.

Als ik terug kijk op deze 12 jaar wonen en varen aan boord heb ik prachtige reizen en ergo bestemmingen aangedaan met de Asmara, maar niet het gemak gehad van een echte zeilende boot. Ik had ooit moeten kiezen voor een echte motorsailor, een boot die ontworpen is voor zeilen. Maar dat is nu eenmaal een keuze die ik in 2008 gemaakt heb en daar moet ik mee leven.