2024 Deel 5 Fryslân / Asmara in de verkoop

23 juli 2024 Peter Mantel

De Asmara gaat in de verkoop

Ze heeft me 16 jaar vaarplezier gegeven en mij naar verre horizonten gebracht van Oslo tot St. Petersburg, maar met enige pijn in mijn hart moet ik haar toch te koop zetten. Vanaf 2008 was dit mijn huis, nu gezien de leeftijd heb ik al aangegeven met zeezeilen te stoppen. Soms moet je je meerdere erkennen, in dit geval de zee. Vele hebben mij geadviseerd haal je masten eraf dan heb je een mooie motorboot, veel werk en toch kosten waar ik niet op zit te wachten. Ik wil een huisje aan de wal en mogelijk een kleinere motorboot om vanaf dat moment inland te blijven varen. Er is in Europe nog genoeg moois te zien en te beleven en beter geschikt voor mijn leeftijd.
Natuurlijk blijf ik betrokken bij de watersport en zal ook mijn Youtube kanaal blijven bewerken. @SailingAsmara

Bekijk het artikel en. . . . hoort zegt het voort. Ben je geïnteresseerd neem dan contact met me op, via contact op de website of direct via email peter@aeroatxi.nl of per telefoon 06-22226472

Meer info over de verkoop Asmara

Alde Feanen

Reis vervolg van deel 4
Vanuit Grou vandaan na een onderzoekje van de dokter, vaar ik weer terug richting Alde Feanen waar ik afmeer. Hier besluit ik mijn deuren een update te geven. Omdat lakken geen zin meer heeft en het er zo niet uitziet besluit ik het buiten lakwerk in in mooie kleur stelling te schilderen.

Grou

Na een week in de Alde Feanen te hebben gelegen heb ik de stuurstand buiten en beide schuifdeuren in een mooie kleurstelling geschilderd. Nu het dakluik nog. Maar nu heb ik weer wat boodschappen nodig dus besluit ik weer naar Grou te varen en 1 overnachting te doen. Ik vind een plekje langs de kade voor Restaurant Oostergoo. De step komt hier weer goed van pas, ik sjees door het dorp als een skater en ga onder meer naar de Lidl om mijn favoriete bier weer aan te vullen, maar hoe neem je dat mee op een step? Ik wordt inventief en neem een spanband mee. In mijn rugzak weet ik 10 flessen wijn en nog wat boodschappen te frummelen. Op de voetplank van de step zet ik twee dozen (24 flesjes) met spanband vast aan aan het stuur nog een tas met minder zware boodschappen. Zonder kleerscheuren bereik ik zwetend de boot. Vooraden weer aangevuld. Na een koel biertje ga ik op onderzoek uit naar mijn avontuur van 1960 de zeilschool.

Zeilschool Oer ’t Hout Grou 1960

Mijn eerste beleving na 49 jaar kom ik met de Asmara in Grou en maak daar vermelding van in mijn blog van 2009 ‘Friese avonturen’
Ik citeer hier een stukje uit: Maandag 13 juli 2009
Het weer is weer opgeknapt. Na ontbijt, relaxed losgegooid en op weg naar Grou. In Grou heb ik ooit een zeilcursus van een week gevolgd toen ik 15 was. Vanuit Leiden op de fiets naar Grou met een overnachting bij een tante in Amsterdam daarna de volgende dag weer door via de afsluitdijk. We schrijven nu dus 64 jaar geleden dat ik daar op de zeilschool was. Puur jeugdsentiment. Ook Rob (mijn broer) heeft daar de zeilschool voor mij gevolgd. Ik lag nu aan de kade vlakbij het centrum en herkende direct allerlei dingen, zoals de slagerij waar toen nog een koe naar binnen wandelde om vervolgens geslacht te worden. En wij als tieners door het raampje gluren. De slagerij is nu een assurantiekantoor. Ik verbleef toen in de jeugdherberg “Oer ’t hout”, de “vader”en “moeder” van de jeugdherberg leven nog, aldus de havenmeester en genieten in het dorp nog van hun oude dag. Aan het einde van de dag kwam er zo’n strijkijzer tegen me aan liggen, daarom lig ik niet graag in Nederlandse havens

Op 15 jarige leeftijd mag ik van mijn ouders op de fiets naar de zeilschool in Grou, een week zeilcursus. Nu praten we over 1960, geen internet, een stalen fiets een doortrapper dus geen rem. Gelukkig heb ik een Oom en Tante in Amsterdam wonen, dus hebben mijn vader en moeder geregeld dat ik daar kon slapen. Natuurlijk heb ik enkele foto of film van die tijd dus alles moet uit mijn hoofd komen waar, hoe en wanneer. ’s morgens vroeg vertrek ik weer op de fiets verder via de afsluitdijk naar Grou waar ik mijn intrek neem in de Jeugdherberg. Zoals gebruikelijk had een Jeugdherberg een vader en een moeder, de beheerders.
Van 1958 tot 1991 was de leiding in handen van de familie De Weerd. Onder hun leiding is de herberg tot grote bloei gekomen. Met een groot feest is op 1 en 2 februari 1991 afscheid genomen van de heer en mevrouw De Weerd. Op 29 april 1991 werden zij koninklijk onderscheiden.

Armenhuis Oer ’t Hout

Het armenhuis werd gebouwd in 1891 en werd beheerd door de armen voogdij van de Nederlandse Hervormde krt. Getrouwd of niet, mannen en vrouwen werden gescheiden. In 1951 kwam het bejaardencentrum “Friesmahiem” gereed en werd het armenhuis verbouwd tot Jeugdherberg. de naam Oer ’t Hout herinnert aan de houten overloop over de ‘Alde haven’ naar het armenhuis.

Onderzoek naar historie zeilschool Oer t Hout Grou

Mijn eerste onderzoek is naar de huidige Jeugdherg (nu o.a. B&B) Oer ’t Hout. Dat was makkelijk want ze bestaan nog altijd alleen op een andere plaats. Een aardige jonge dame bij de receptie die mijn verhaal aanhoort, over mijn zoektocht naar het gebouw waar ik in 1960 gelogeerd heb en de slager van toen die ook een rol speelde, zegt ze dat ze zelf daar niet zoveel over kan vertellen maar haar vader zeker. dus geef ik haar een kaartje met het verzoek alles uit te vinden uit die tijd. De oude slagerij, nu slijterij heb ik ook weer gevonden. In het verlengde van de straat waar de Jeugdherberg was. Ik ga daar naar binnen spreek met de eigenaar. Zijn vader, zo vertelde hij had deze slijterij al voor hem. Duidelijk is binnen nog een oude muur van de slagerij te zien als decoratie. Zo kon ik precies samen met de eigenaar reconstrueren wat de slachterij was en de winkel. De deuren waar de koe nog naar binnen liep waren er niet meer, maar de indeling was overduidelijk.
Na een uurtje word ik al door de receptioniste van de huidige Jeugdherberg teruggebeld en weet te vertellen dat in de Jeugdherberg van toen nu een juwelier zit.
Ook verteld ze dat voordat in 1955 de jeugdherberg een feit werd was het het Armenhuis.
Ook heb ik gesproken met de huidige juwelier en die mij nog wat meer kon vertellen

Akkrum

Ik vaar door de Boarne spoorbrug bij Akkrum Zuid Oost en en meer af direct achter de brug. Daar is een aanuit punt voor Electra en mijn accu’s dienen opgeladen te worden omdat dit maar en korte trip is. Als ik daar afgemeerd lig en wacht tot mijn accu’s weer vol zijn ligt er voor de spoorbrug een houseboot die motorproblemen heeft. Ik werp het Duitse gezin een Lijn toe en sjor de houseboot tegen mijn boot aan. Onderzoek aan de 9.9 PK BB motor geeft mij het gevoel dat hij geen vermogen levert, schroef kapot, pin gebroken?
De man belt het verhuur bedrijf en na een half ur komt er iemand langs, uit Drachten. Als de BB gekanteld wordt, blijkt de schroef verdwenen te zijn. Na nog een uurtje of twee wordt er een nieuwe schroef op gezet en kan het gezin weer verder en ik ook want mijn batterijen zijn weer vol.
Ik heb.rugwind en zet de Genua waardoor ik met een paar knoopjes door het Friese land vaar. Op min favoriete marrekrite ligt reeds een boot van een meter of 10, als ik aankom en vraag of hij misschien een metertje naar voren kan, krijg ik de wind van voren en reageert de man niet meer. Ik ga achter hem aanleggen en roep nog ‘een beetje hulp ter voorkoming van schade zo welkom zijn’, waardoor hij kennelijk nog pissiger word. Als ik aangelegd ben met 10 cm van zijn achtervlag af en hij aan de voorkant 2 meter ruimte heeft, kan ik het niet laten om hem van repliek te dienen, in de trend van een beetje hulp ter voorkoming van schade had welkom geweest. Hij zegt dat ik daar in 2022 lag en hem geen ruimte gaf, inshalla.
word vervolgd. De volgende morgen zijn ze vertrokken met hun boot.

Dakluik en roestplekken buiten 31-7-2024

Dit is het programma voor de komende week. Ik negeer mijn buurman en zijn vrouw en ga gewoon mijn gang. Het dakluik moet geschuurd worden en in de kleurstelling van de deuren geverfd worden. Het beloofd een mooie droge week te worden. Ik realiseer mij dat Rob, mijn broer vandaag 80 had geworden en plaats een memoriam op Facebook en drink een Koorenwijn op dat feit. Bij de te waterlating van zijn ‘Vrijheid” waren er haringen en Koorenwijn