2022 We zijn vertrokken . . . . . ?

Weliswaar later dan gepland maar dat had weer alles te maken met de voorbereiding. . . .

De technische perikelen vooraf

Na de gebruikelijke onderhouds beurt van de motor en het testen van boord systemen komt er toch het een en ander naar boven. We beginnen relaxed aan de motor. De motorolie en het filter moet worden vervangen en het 1e brandstof filter. Dat gaat allemaal zoals gepland. Daarna vervang ik het 1e brandstof filter. Hierna moet de motor worden ontlucht, als ook de controle van het olie peil. Dus de motor wordt gestart, maar net als de verschrikking van iemand die na een koude vriesnacht zijn auto wil starten om naar werk te gaan, komt er van onder niet veel meer dan een amper ronddraaiende startmotor. Batterijen leeg!!. Nu moet u weten dat waar een auto maar accu heeft, ik er vijf heb van elk 75kg per stuk verdeeld over twee groepen. De start groep heeft er twee en de lichtgroep 3, zo kun je dus altijd starten als je te veel accu capaciteit hebt verbruikt met licht, oven, koffie apparaten etc. Dus ik vrees het ergste voor deze twee Accus, nog amper 5 jaar oud a € 500,- per stuk.

Nader onderzoek leert dat de accu’s in 6 maanden tijd niet werden geladen maar wel enkele gebruikers hadden. Gewoon een stomme maar dure fout van mijzelf, dus ben ik nu genoodzaakt om 2 nieuwe Accus te kopen. Ik koop niet meer van die dure Mastervolt accu’s, maar wel het zelfde vermogen semi tractie AGM. Om tijd te winnen ga ik ze zelf halen onder de rook van Dordrecht. Zware jongens van 75 kg / stuk. Ik kan er net een optillen om in de bagage ruimte te zetten. IK vraag hulp van CeesJan om de oude accu’s uit de machinekamer te tillen en de nieuwe erin. Als ik ze dan heb aangesloten start ik de motor opnieuw waarbij deze na wat ontluchten van de leidingen tamelijk makkelijk aan slaat. De motor loopt als een zonnetje en ik laat haar 1 uur warm draaien.

Brandstof probleem

Als ik later in mijn logboek ga kijken hoelang het 2e en 3e dieselfilter er eigenlijk in zitten blijkt dat 800 uur te zijn, voor geschreven is 400 uur, dus besluit ik die twee filters ook te vernieuwen. Na het ontluchten en starten loopt de motor 2 minuten en slaat dan af. Dagen van trouble shouting volgen. Ik vervang de opvoerpomp, geen effect. Samen met CeesJan mijn vriend gaan we proberen het probleem te isoleren, het lijkt erop dat er geen brandstof uit de tank komt, terwijl er toch 500ltr in zit. Dus met een compressor blaas ik terug de tank in. Ook de ontluchtingen aan de buiten zijde worden met de compressor schoon geblazen.

Omdat er bij herhaaldelijk ontluchten nog steeds geen brandstof opgevoerd word besluit CeesJan om het 1e filter uit te sluiten, door de aanvoerleiding direct met het 2e en 3e filter te verbinden, na ontluchten slaat de motor aan en blijft lopen. Het probleem is geïsoleerd en zit dus toch in het 1e filter. Ik maak het filter los om het opnieuw te bekijken en controleren of de seals goed op hun plaats zitten, maar bij het loshalen van het filter laat ik het glas uit mijn handen vallen. Dit is een filterhuis met glazen bowl van 50 jaar oud, op zich niks mis mee. Ik besluit nu om maar een compleet nieuwe filter te kopen. Nadat dat geïnstalleerd is, draait de motor weer.

Eindelijk vertrekken

We praten inmiddels woensdag 6 april. Het is guur en koud weer en er staat een straffe westenwind 6-7 Bft. CeesJan zou naar de haven komen om een stukje te filmen als ik afvaar, dit om te gebruiken voor mijn 2e Youtube filmpje. De auto is geparkeerd onder het viaduct bij Jonkman en uit de belasting en verzekering gehaald, de autosleutel en de stroommeter ingeleverd bij Jonkman. Er staat een harde WNW ten wind 6-7 Bft.

Als ik uit de box vaar maak ik de bocht te scherp, waardoor de dinghy achter een meerpaal blijft hangen en rukt daarbij allebei de ophang ogen uit de dinghy, dat kan er ook nog wel bij. Het bootje hangt nu nog met een kabel aan de Davids.

Ik kan nu nergens meer afmeren, dus besluit ik als ik uit de sloot naar de jachthaven ben, om achter een eiland in de luwte te ankeren om de boel te redden. Inderdaad blijken beide ophang ogen doorgescheurd. Ik pak de pikhaak en haak het bootje zo aan de voorzijde onderwijl het bootje laten zakken aan de Davids lijn waar hij nog aan hangt. Er zit nog een sleepoog aan de voorzijde waarmee ik het bootje kan slepen, daar bevestig ik twee sleeplijnen aan en zo kan het bootje voorlopig weer mee.

Nadat ik mijn anker weer opgehaald heb vervolg ik mijn weg naar de Westeinder om daar te overnachten en een bezoekje te brengen aan mijn nicht die aan de Oostkant van de Westeinder woont met een steiger. Als ik contact met haar opneem zegt ze,”Peter het is hier zwaar lage wal” , waarop ik antwoord dan verdwijn ik wel tussen de eilanden en overnacht daar.

Aanleg problemen Westeinder

Aangekomen bij een eiland waar ik vaker afmeer, krijg ik door de harde wind de boot niet aan de kant en moet ik veel maneuvreren en ja hoor de lijnen aan de dinghy zijn geen drijf lijnen waardoor ze zinken en mijn schroef zijn kans schoon ziet om dat lijntje te grijpen. Met een grote knal wordt het laatste oog aan de voorzijde van de dinghy afgescheurd en zie ik het bootje wegdrijven. Ik zal de woorden hier niet weergeven wat ik allemaal gezegd, maar boven in de hemel waren ze er niet blij mee. Ik vaar achter mijn bootje aan en gelukkig blijft hij achter een meerpaal steken, alvorens de woeste Westeinder op te gaan.

Zonder verdere brokken weet ik hem met de pikhaak te pakken en bevestig nu twee korte lijntje aan de zijkant van de dinghy en aan de bakboord zijde van de Asmara. Nu nog even aanleggen, en dat gaat nog steeds niet goed. De paaltjes in het gras zijn maar 40cm hoog en als ik er een lijn op gooi glijd die er zo weer af. Ik lig door de harde wind in allerlei posities die ik niet wil, tot overmaat van ramp als ik achteruit sla om weer bij de walkant te komen, blijk ik met mijn masten in supergrote overhangende treurwilg terecht te zijn gekomen. Met veel gekraak en gedonder valt de halve boom en behoorlijk zware takken op mijn deck.

Nadat ik met twee lijnen in de hand op de kant spring zie ik kans om de voorlijn vast te maken en met vereende krachten de kont van de boot naar de wal halen met de andere lijn. Nadat ik nog vier lijnen heb uitgezet heb ik de weergoden bedwongen en ligt de Asmara vast. Als ik weer aan boord kom heeft mijn deck de kleur van de wilgenboom aangenomen, nou die hoeven ze voorlopig in ieder geval niet meer te snoeien. Ik ben nog ruim een half uur bezig om alle takken rotzooi op te ruimen. En Simba maar piepen dat ze naar buiten wil. Die borrel heb ik nu wel verdiend.

Ik heb nog contact met mijn nicht maar het zit er niet meer in om haar nog te bezoeken. Zaterdag 9 april is de wind weer wat gaan liggen en vaar ik naar de Nieuwe Meer sluis voor de Staande mast route door Amsterdam, die dan ’s nachts plaats vind. Daar aangekomen krijg ik te horen dat de sluis storing heeft en niet draait, hoeveel kun hebben? Uiteindelijk kan ik er maandagnacht 11 april omstreeks middernacht pas door. Terwijl ik daar lig komt er een journalist van AT5 naar me toe en neemt een kort intervieuw af. Ik weet niet hoe lang die link nog werkt maar dit is het interview.
Eenmaal ’s nachts door Amsterdam, arriveer ik op dinsdag 12 april om 02:00 aan de andere kant van Amsterdam de Houtmankade. Na een paar uurtjes geslapen te hebben vertrek ik om 10.00 uur en besluit ik via Lelystad te varen i.v.m. de windrichting.

Nadat ik aan het IJ in Amsterdam nog even een paar bestelde drijflijnen voor mijn dinghy afhaal vaar ik door de Oranje sluizen het IJsselmeer op. Het grootzeil en de Genua kan op en met een bakstag windje vaar ik naar Lelystad waar ik tegen zessen doorkom. Ik besluit dan om door te varen naar Stavoren omdat het IJsselmeer lekker rustig is. Het is een gitzwarte nacht op het IJsselmeer met weinig verkeer, om 00.30 vaar ik de havenhoofden van Stavoren sluis binnen en meer af voor de sluis, die uiteraard al lang gesloten zijn.

Paasbrood met spijs bakken

De volgende dag woensdag 13 april zeil ik van Stavoren naar de Fluessen om daar op de Kruispolle (mijn favoriet stopplaats) Pasen te vieren. Helaas vergeten een paasbrood te kopen, dan maar zelf een bakken.

De Moskva tot zinken gebracht

Tijdens mijn verblijf hier bereikt mij het nieuws van het tot zinken brengen van het vlaggeschip en commandocentrum de “Moskva”. Op het slangeneiland in de Zwarte zee voor Oekraïne gaf de commandant de opdracht aan de Oekraïense militairen zich over te geven, met als gevolg een middelvinger en de kreet “warship, go fuck yourself”.

De militair is ontkomen maar het schip is later met een raket tot zinken gebracht. Dit was aanleiding voor Oekraïne een postzegel uit te geven, de postzegels zijn niet aan te slepen en ze hebben er een voor prijs gekregen.

Een slechte en koude start van het seizoen.