Baltic 2019 Vissen Langeland

Vertrek Sassenheim 30 juni

Eindelijk weer varen . . . . Na een lange winter met drie extra maanden werken moet alles weer in orde zijn en is het budget weer opgekrikt.Ik vertrek op zondag 30 juni vanaf mijn winterhaven Jonkman in Sassenheim met bestemming Denemarken.

Ik kies voor de staande mast door Amsterdam en vaar maandag de Oranjesluizen uit richting Stavoren.Wat aanvankelijk een relaxte oversteek leek met wind 4 uit w/zw, werd uiteindelijk oncomfortabel door aantrekkende wind tot 6-7. De Asmara ging alweer behoorlijk tekeer en ik had het gevoel er nog niet klaar voor te zijn. Met alleen een volle Genua op koerste ik zo naar Enkhuizen, hetgeen mij deed besluiten niet verder te gaan omdat het stuk Enkhuizen-stavoren niet beter zou worden. Zuid van het Naviduct heb ik besloten te ankeren in onrustig water, maar met de wetenschap dat gedurende de nacht de wind naar Noord zou draaien en zou minderen tot kracht 3. Anker eenmaal vast voelde ik me zelfs licht zeeziek, een hapje eten knapte ik niet van op. Toplicht aangezet en op mijn bed gaan liggen ook nog een wasje gedraaid, maar geen zin om het buiten op te hangen, dus dat maar binnen gedaan. Het bleef onrustig waar ik lag, maar het anker hield goed. Met telefoon als ankerwacht naast mijn bed ben ik gaan slapen.

Dinsdag 2-7-19 Warns
Om 0700 werd ik wakker en voelde me weer prima, was opgeruimd, ontbijtje en anker op om 0900.
nu op de stretch Enkhuizen-Stavoren, wind inderdaad Noord 3, dus geen zeil en op de motor oversteken. Afgemeerd in Warns aan marrekrite.

Woensdag 3-7-19 Warns – Akkrum MK
Ik was om 07.00 wakker, geprobeerd om nog wat te slapen, maar dat gaat dan toch niet meer dus om 08.00 eruit en een lekker English breakfast gemaakt. Eieren, Bacon, tomaten, witte bonen en toast en koffie, heerlijk. Er schoot mij ineens te binnen dat toen ik een maand geleden met de motor bezig was, ik de V-snaren van de dynamo nog moest spannen, die stonden te los. Dus dat nu eerst maar doen voor ik vertrek en er later problemen mee krijg. Dus vloer open gereedschap opgezocht en V-snaren gespannen. Dat ging tamelijk vlot, om 1000 uur ben ik weer gaan varen richting Sneekermeer, naar een marrekrite Oost van het meer en ten zuiden van Akkrum, een 4 uur durende trip. Aankomst 14.30. Ik had daar altijd een leuk plekje maar daar lag natuurlijk al een motorboot, toch de boot er voor geperst waardoor de steiger nu vol was. Als die mensen weggaan schuif ik een stukje op en heb ik weer een privé plekje voor mezelf. Beetje egoïstisch misschien maar wel zo prettig, er zijn nog legio aanlegplaatsen in de buurt vrij maar niet waar je zo heerlijk beschut ligt en een mooi grasveldvoor de deur. Vanavond heerlijk naar het vrouwen WK kijken van Nederland Zweden, ik hoop dat ze er door komen, maar dan wacht de USA en da’s ook niet voor de poes. Zo nu eerst een biertje een een boterham.

 Vrijdag 5-7-19 Akkrum MK
Vandaag heb ik maar eens een aanvang genomen om de kajuit opnieuw te schilderen. Eerst maar eens even kijken en meten op een van de zonnepanelen, waarvan ik vermoed dat die het niet meer doet. En inderdaad slechts 0,1Volt in de zon. Dus er af slopen maar. Dit was nog een van de panelen uit 2008 welke verkeerd op het dak zijn gekit, nou dat kon ik merken ik kon hem er zo aftrekken. En wat een roest daaronder. Dus aan de slag om al dat roest weg te werken, vervolgens schuren en 2 componenten primer op het staal. Daarna plamuren en opnieuw schuren. Vanavond naar de WK wedstrijd Engeland – Zweden voor vrouwen gekeken om de 3e plaats. Pittige wedstrijd, de Zweden gewonnen met 2-1.

Zondag 7-7-19 Akkrum MK
De paar bootjes die hier lagen hebben mij weer verlaten, ik lig nu weer helemaal alleen, heerlijk. Vandaag eerst het geplamuurde dak schuren en verder schilder gereed maken. Het dak is nu schilder gereed, maar het weer zit niet mee, het spettert af en toe. Het is ook een stuk kouder. Gisteren mijn eerste broodje gebakken een Zweeds witbrood, lekker met boter en chocolade korrels en ook met aardbeien die wonderlijk nog steeds goed zijn, sinds mijn vertrek. Ik heb inmiddels contact gezocht met Solara in Duitsland, die mij bij het vorige zonnepaneel, dat kapot was gegaan door sluiting van de regelaar, een vervanging hebben gestuurd voor een courtesy prijs. Nu hadden ze nog een laatste paneel van mijn soort liggen en die mocht ik hebben voor 349,- euro (nieuw 550,-) Dus geregeld dat dit paneel wordt opgestuurd naar de jachtwerf in Akkrum waar ik komende week met mijn boot aanleg om deze af te halen. Vanavond wordt het dus erop of eronder voor de Oranje Leeuwinnen tegen de USA. Het zal mij benieuwen, maar makkelijk zal het niet worden. In ieder geval zijn ze al verzekerd van een 2e plaat en  dat moeten de mannen nog maar nadoen.
Het was een mooie wedstrijd, maar helaas in de tweede helft een tegendoelpunt door penalty en later nog een tegendoelpunt. Met 0-2 dus een tweede plaats op het WK. Evenzogoed een prachtresultaat.

Maandag 8-7-19 Akkrum MK
Het weer houd echt niet over nu. Aflakken zit er voorlopig niet in of er moet een mooie zonnige dag tussendoor komen. 15 graden en binnen in de boot 17,5. Volledige bewolking en geen zon te zien. Ik hoop dat het snel beter wordt. In mei hadden we 35+

Donderdag 11-7-2019 Akkrum Watersport ver. AWS (Eendracht)
De dag begon weer grijs. Temperatuur net 16 graden. De buienradar gaf me een beeld. Flinke storing over Friesland met opklaringen in de middag. Dus zodra het wat minder regende besloot ik naar Akkrum te varen. daar lag immer mijn nieuwe zonnepaneel en geen brood en yoghurt meer, nu kan ik dat allemaal zelf wel weer gaan maken maar ik moet toch naar Akkrum. Dus om 11.30 losgemaakt en op naar Akkrum. Mijn plekje bij de AWS was bezet door een klein zeilbootje, aangelegd bij de camping tuske de Marren. (Tussen de meren). Daarna even omlopen naar de AWS en Jachtwerf Oost die mijn zonnepaneel hadden ontvangen.  Het kleine zeilbootje zou vanavond vertrekken dus mocht ik een pion op die plek zetten met gereserveerd erop. Lig ik in ieder geval op een plek waar ik niet geramd wordt door een huurboot zoals vorig jaar. Morgen komt er ook nog iemand via Markplaats een van de ringen voor mangat tank (die ik niet gebruikt had) kopen voor 200,-  Dus mijn halve bootje is weer betaald.

Woensdag 17-7-19 Akkrum MK SN17C
Er is weer het nodige gebeurd in de afgelopen week. Omdat wat zaken met Jachtwerf oost moest doen mocht ik het liggeld van AWS de Eendracht reduceren van 12 naar 10 euro per dag. Van het bijbootje een rubberen dinghy van 2,65 mtr. bleef de voorkamer maar lekken. Diverse malen met zeepsop alle naden afgesopt voor lekkage. Wat ik vond waren alleen diverse minuscule speldenprik gaatjes en allemaal op lastige plekken zoals naden. Nu wil het voorval dat Jachtwerf Oost een occasion Talamex bootje had van van 1 jaar oud met nog 1 jaar garantie voor de prijs van 575,- euro. De knoop doorgehakt en dit bootje gekocht, maar niet nadat ik mijn oude bootje op marktplaats had gezet voor 150,- met de mededeling van de lekkage. Binnen een uur had ik hem verkocht aan twee dames uit Akkrum. Zo nu had ik weer een zo goed als nieuw bootje, die nog altijd op internet staat voor nieuw 850,-.  Verder diverse kleine problemen aangepakt. De watertank lekte als ik hem met opvullen liet overlopen naar buiten. Er liep dan veel water in een ruimte voor de tank. Dit bleek een twee oorzaken te hebben. De eerste was een haakse messing wartel boven op de tank met daarin kunststof aansluiting, deze zat vlak onder de keuken vloer en bij het staan op de vloer ter plekke boog deze zodanig door dat deze uiteindelijk op de wartel drukte en deze scheurde. Deze vervangen door een volledig metalen die ook nog een wat lager kwam te zitten. Daarbij heb ik ook een houten klos aangebracht zodat de vloer niet meer kon doorbuigen. Het tweede probleem was de aansluiting van de vulopening, deze slang lekte. slang verwijderd, aansluiting schoon geschuurd en opnieuw gemonteerd maar nu met twee klemmen. Probleem opgelost. Bij het controleren van mijn navigatie verlichting bleek het toplicht niet te werken. Het mooie van dat systeem is dat er een buzzer af gaat als de lamp kapot is of geen voeding krijgt, gelukkig was dit het laatste. De maststekker aansluiting was volledig verweerd. Dus bij de Jachtwerf nieuw stekker en contra gekocht, deze gemonteerd en voilà, werkt weer. Verder natuurlijk de nodige boodschappen gedaan met name vers en ruit. Als ik op enig moment (maandag) in de machinekamer bezig ben hoor ik een geluid van een boegschroef wel erg hard en dichtbij. Tegen de tijd dat ik buiten ben zie ik net een motor boot weg varen vlak langs mijn romp, dus ik kijk meteen of ik schade heb maar zag zo gauw niets. Dan hoor ik een man van een volgende boot naar me schreeuwen ” hij heeft tegen je boot aan gezeten, ik zal hem waarschuwen dat hij terug moet komen”. Maar de betreffende boot was al door de brug heen. En omdat ik zo gauw geen schade kon constateren heb ik het maar zo gelaten. Een kwartier later komt Wolter Oost, de eigenaar van de gelijknamige werf, naar me toe met een een briefje met daarop een 06 nummer. Deze man belde me, aldus Wolter en zei dat hij de boot heeft gevraagd om terug te gaan naar jouw ivm schade. Als ik deze mensen bel zeggen ze zeker te weten dat hij tegen me aan heeft gezeten, de bootnaam was Mistral een huurboot, dus pak ik mijn rubber bootje en schuif langs de buitenkant en ja hoot 50 cm lengte op de stootrand is de lak verdwenen en de plamuur zichtbaar. Terwijl ik op internet ga speuren naar een verhuurbedrijf met die bootnaam komt een medewerken van Oost mij een papier aanreiken met daarop het verhuur bedrijf en een foto van de boot. Als dan dat verhuurbedrijf bel bevestigen ze dat de Mistral hun boot is verhuurd aan, hoe kan het anders, Duitsers. Zij vragen mij te fotograferen en mijn gegevens op te sturen. Dat heb ik dus allemaal gedaan, zij aanvaarden de aansprakelijkheid. Ook mijn verzekering, de schilder waar mijn boot gespoten is in Sept. 2018 ingekopieerd. Het circus kan weer beginnen. GGrrrrrr! Ik ga nu gauw weg hier want dit is een onheils plek en die huurders kunnen geen van alle met een boot omgaan. Dus trossen los en weg hier op naar mijn vertrouwde marrekrite SN17C 5 km zuid van Akkrum. Nu ligt er nog een flinke klus voor me, het kajuitsdak was al geschilderd maar nu nog de rest van de kajuit en het loopdek. Het weer gaat mee zitten de komende 1 1/2 week warm, veel zon en droog. IK wil uiterlijk eind juli klaar zijn en opgeruimd om mijn weg naar Denemarken te vervolgen, maar dat moet lukken. Dus aan de slag nu. Het is zeker niet luieren met een boot altijd wat. Nu moet ik ook nog een bezoekje gaan inplannen voor de schilder in Heeg, want ik wil het netjes laten doen, uiteindelijk betaald de verzekering nu 100%

Zaterdag 20 juli-19 Akkrum MKSN17C
Nog altijd lig ik aan dezelfde Marrekrite en ben druk bezig nu met het ontroesten, primer aanbrengen, plamuren, schuren en uiteindelijk lakken van de rest van de kajuit en het loopdek.  Een duivelse klus weer. Nu hoor ik de sceptici al brommen over klussen en schuren in de natuur. Maar ik stel u gerust, ik gebruik een schuurmachine die het stof afzuigt en elk korreltje wat er niet in gaat, wordt regelmatig opgeveegd en in en vuilniszak gedeponeerd.Het weer zit mee, behalve vandaag dan, veel buiten die overtrekken. Maar een mens moet toch af en toe een rustdag hebben. Dus die heb ik goed benut, generator gestart, brood gebakken, DVD van Eagles aangepast en in MP4 omgezet en last but not least natuurlijk website bijwerken. Vanaf morgen is het de komende week weer prima weer met veel zon, dus dat wordt flink doorwerken want uiterlijk eind juli wil ik door naar Denemarken. De marrekrite SN17C ligt hemelsbreed op ongeveer 5 km ZW van Akkrum en 2 km Oost van het Sneekermeer. Omdat het niet aan een echte vaarroute ligt en deze specifieke MK ook nog eens in een ondiepe doodlopende kom ligt, lig ik hier aan een mooie nieuwe kunststof steiger, met een eigen grasveld ernaast en een rietkraag, zodat je bij West en NW wind heerlijk beschut zit. Ik kan zo de dijk oplopen en een heel eind langs de weilanden wandelen, wat ik dan ook al gedaan heb. Op de dijk lopen ook schapen die soms gewoon bij de boot komen kijken en achter een hek vlakbij lopen de Koeien. Simba vind het maar rare grote beesten.

Maandag 29-07-2019 MK SN17C – Akkrum
De schilders klus is klaar, tijd om verder te gaan. Ik vaar weer naar Akkrum voor nog een boodschapje, maar vooral om te reclameren over mijn bijbootje dat ik bij Jachtwerf Oost had gekocht, want dit bootje loopt ook leeg aan de voorzijde. IK had dit al vermeld bij aankoop. Bij de Jachtwerf aangekomen is Wolter Oost gelijk met Talamex gaan bellen en zijn verhaal gedaan. Na een uurtje kreeg ik dat dit bootje al bekend was bij Talamex en dat een nieuwe voor mij gaan opsturen. Dus heb ik nu een mooi nieuw bijbootje met twee jaar garantie.

Woensdag 31 juli Akkrum – Burdaard (Frl.)
Ik tank voor de zekerheid nog 100 ltr diesel bij Oost en heb nu 345 ltr aan boord, tenslotte wil je niet stranden in het zicht van de haven in Helgoland, waar ik ongeveer nog een kleine 100 ltr voor nodig heb. De tocht voert via Grou naar Leeuwarden. Bij Leeuwarden aangekomen loop ik nog snel even naar de Blokker omdat mijn zakken voor mijn diepvries dealer op waren en aangezien ik hoop veel kabeljauw en schol te vangen moeten die toch vacuüm verpakt de vriezer in. Na de spits sluiting van de bruggen vaar ik door Leeuwarden heen. Overigens daar waar je bij de tweede brug altijd 7 euro moest betalen voor passage van alle bruggen in Leeuwarden, hoeft dit nu niet meer. Eenmaal door Leeuwarden heen vaar ik de Dokummer ee op in Noord oostelijke richting, naar Dokkum. Maar het is al laat en zover kom ik niet. Zoals verwacht op dit tijdstip ongeveer 18.00 liggen de marrekrites die er zijn al bomvol, het is nu natuurlijk hoogseizoen. Normaal vaar ik daar in mei doorheen. Dus besluit ik maar door te varen naar Burdaard, daar is genoeg aanleg.

Eenmaal aankomen bij Burdaard blijkt de brug al dubbel rood te hebben, hetgeen betekend gesloten. Ik was daar 19.45 en mijn gegevens zeiden dat hij in deze tijd tot 20.00 zou draaien, nou niet dus. Dus voor de brug aan de kant afgemeerd. Het dorp Burdaard strekt zich uit langs beide oevers van de Dokkumer Ee. Het heeft twee bruggen waar je voor passage 3,50 euro moet betalen. Tussen die bruggen ligt een klein haventje/camping waar ik voor 8,- kan overnachten. Morgen dus. Dezelfde havenmeester en tevens molenaar komt ook hier liggeld innen. In die oude zaagmolen kan men o.a. broodmeel kopen in allerlei varianten. Ik doe dat elk jaar als ik daar langs kom. Verder heeft het dorp een bakker, supermarktje, groenteboer, cafe’s, snackbar en twee kerken. 

Als ik de volgende dag het haventje invaar en afmeer, blijk het camping deel overvol te staan met campers en 1 tent. Er zit toch nog wel geld bij de mensen, zo’n camper kost al gauw tussen de 50-100.000 euro. Simba springt zoals gewoonlijk al van boord voor ik goed en wel ben aangelegd. Nu had ik het plan om vrijdag weer verder te varen naar Dokkum, waar het niet dat ik mijn credit kaart heb laten blokkeren wegens een internet transactie die ik niet vertrouwde. En dat geeft nu het volgende probleem. Van die kaart worden maandelijks de nota’s van apple afgeschreven van Apple (iCloud, apps etc.) dus wachten tot oktober vond ik geen optie. Gebeld of ze die nieuwe kaart misschien naar een primera punt in Dokkum wilde sturen, maar dat mocht niet, het moest naar het huisadres in Leiden dus. De kaart die opgestuurd word en nog niet is geactiveerd (dat moet ik zelf doen via internet) kan mijns inziens makkelijk verstuurd worden. Enfin het duurt drie werkdagen dus hopelijk woensdag dat hij in de brievenbus in leiden glijd. Met Anita afgesproken dat Yentl de kaart dan naar Dokkum zal sturen, omdat zij zelf vanaf dinsdag op zakenreis zijn. Dus blijf ik hier maar weer liggen tot zondag en vaar dan rustig door in de hoop dat ik donderdag mijn kaart in Dokkum kan afhalen. En dan snel door naar Denemarken.

Woensdag 7 augustus 2019  Burdaard – Dokkum
Vandaag vertrokken naar Dokkum. Morgen komt daar mijn creditcard aan op een primera punt. Tanja had het idee om nog langs te komen dus plan ik om t/m zaterdag in Dokkum te blijven liggen. Ik kan dan zondag doorvaren naar het Lauwersmeer en daar overnachten en maandag direct zee op. Zoals het weerbeeld er nu uit ziet voor zee is het weer in week 33 12-18 aug goed om door te steken naar Norderney en vervolgens Helgoland, de voorspelde golfhoogte is dan 2 mtr en de wind 4-5 ZZW. Na de foeragering In Helgoland (1000ltr diesel en een paar dozen malt witkey) besluit ik dan of ik via het volledige Kiel kanaal ga of via de Eider rivier bij bij Tonning, deze laatste is misschien wel iets langer in tijd en tijd begint nu wel een beetje te dringen.

Zaterdag 10 augustus Dokkum
Vandaag schuift er een lagedruk depressie noord van de wadden langs met isobaren die er dicht bij elkaar liggen. Gevolg harde westen wind kracht 7-8. Natuurlijk lig ik aan lage wal. Op de toch al niet hoge walkant wordt het water opgeruwd en blijft er nog slechts 10 cm rand over om tegenaan te liggen. De stootwillen die normaal verticaal hangen had ik al horizontaal gelegd omdat ze er gewoon tussen uit floepen. Het water aan de overkant is 30cm van de blak en daar lig je niet tegenaan omdat de boot dan van de kant af wordt geblazen. Ik heb een kleine stopwil aan de onderkant van de sport van de zwemtrap vastgebonden. Ik hoop dat dot allemaal houd. Verhuizen naar de overkant is geen optie want ik kom nooit zonder schade van deze kant af met deze storm. De depressie schuift langzaam door naar het Oosten, richting Denemarken, maar morgen zondag staat er nog steeds een harde wind. Ik hoop morgen toch weg te komen hier en wil door naar het Lauwersmeer om 1 nacht te overnachten. Vanaf maandag en de week daarna wil ik dan ’s morgen om 0700 de sluis uit en zee op achter de depressie aan. DE isobaren hebben zich dan al behoorlijk geruimd. De wind komt dan nog steeds uit west maar met kracht 4. Op zondag vertrek naar het Lauwersmeer alwaar ik aanleg op mijn vaste marrekrite. Morgen naar Norderney.

Maandag 12 augustus Lauwersnmeer – Norderney
Onderstaand verhaal is soms wat technisch maar geeft een getrouwe weergave van mijn situatie bij de aanloop van Norderney.
Voor mijn vertrek heb ik de planning nog eens doorgenomen. De wind zou 5-6 zijn uit WZW, de golven 1,7 mtr. Om bij Norderney een uur af te snijden volg ik niet de reguliere route maar ga over het wad, de plek genaamd de “Schluchter” een drempel  waar bij laag water 30 cm water staat. Getijden verschil tussen hoog en laag water is 2,5 mtr. Het is dus zaak om daar bij voorkeur aan te komen maximaal 3 uur voor of na hoog water. Het beste is altijd voor hoog water, want kom je dan onverhoopt vast te zitten dan is het water nog stijgende en kom je bijna altijd wel snel weer los. In mijn situatie was op 12 aug om 22.00 hoog water, dus 3 uur voor is 19.00 het water is dan al 1,5 mtr gestegen, ik ben 1,25 diep. Dus mijn trip qua snelheid zo gepland dat ik daar om 19.00 ben. Nu ben ik net vertrokken en zoals gewoonlijk ziet het er dan allemaal nog rustig uit, de zee net buiten de sluis is vlak met wat kleine kabbelende golfjes, maar dat is uiterlijke schijn dat weet ik want eenmaal buiten de eilanden hebben wind en golven vrij spel. Eenmaal aangekomen bij de aanloopton van van Schiermonnikoog de geul waar ik uit vaar, moet ik stuurboord uit naar Norderney, de boot loopt op de automaat op een door mij ingeplande route, hierdoor kan ik bij het laatste ingevoerde waypoint precies zien hoe laat ik aankom. dit alles gebaseerd op de actuele snelheid van de Asmara. Als ik kijk hoe laat ik bij de “schluchter” ben is dat exact 19.00. So far so good. De golven lopen schuin van achter en zijn ongeveer 2 mtr hoog, wind 5-6, alles as planned dus. Naarmate ik een uurtje op zee zit blijft wel de wind stabiel, maar beginnen de golven verder op te bouwen, ze worden langer en dieper. De Asmara gaat surfen en begint te hellen over haar lengte en dwarsas, die eerste met name het rollen heel vervelend. Door dat ik nog een aantal zaken aan het doen ben overvalt mij een licht gevoel van zeeziekte. Ik ga in mijn stuurstoel zitten en hou me maar even rustig. Het gevoel gaat niet weg en de Asmara wordt met het uur onrustiger. Opeens tijdens een extra grote golf gaat mijn stuurstoel wat naar achter hellen, het zal toch niet….???. En ja hoor ergens in de bevestiging op de vloer zit er mogelijk iets los, iets wat ik nu niet kan en wil gaan bekijken. Vanaf dat moment zit ik dus ineens heel anders op mijn stoel, niet meer echt leunen en geen druk meer zetten naar achter. Dit is dus een behoorlijk verkrampte situatie en bij alles wat ik onderneem wordt mijn misselijkheid heviger. Ik moet er niet aan denken dat die stoel losbreekt want dan moet ik de komende 9 uur staan sturen op een rollend schip. Ik zit dus niet lekker meer, ik voel met kut, dit gaat lekker zo. Even nog zie ik rechts achter me een donkere lucht opkomen maar als ik dit een tijdje in de gaten houd zie dat die over de eilanden aan stuurboord langs zal lopen waardoor ik er geen hinder van zal hebben. Ik vaar overigen dus voor de wind met alleen een grote genua van 27 mtr op. Als ik rond 15.00 nog eens naar mijn aankomsttijd kijk zie ik dat ik er veel te vroeg aankom, er loopt nl een toenemende stroom mee. De Asmara vaar met 3,7 knoop door het water maar mijn grondsnelheid is 7,5. Ik ga de snelheid uit de boot halen door minder motor vermogen, gevolg meer en zwaarder rollen, maar de aankomstijs klopt weer. Met vlagen neemt mijn misselijkheid toe en ook weer af. Omdat ik pal voor de wind vaar neigt mijn genua steeds naar de andere kant te willen, dit los ik op door de boot niet meer op track (gevolgde en geplande routelijn) te laten varen maar op windvaan. Deze stel ik in op 165 graden bakboord, nu volgt de Asmara dus niet meer de track lijn maar de wind richting en houd de boot op 165 graden bakboord ten opzicht van de wind. Als nu de wind draait, draait de boot mee. Maar het geklapper van een Genua die naar de andere kant wil is weg. Zo ben je ongewild bezig met het zo comfortabel mogelijk te maken van je trip. Omstreek 18.45 kom in de buurt van de aanloopton van de “Schluchter”, door de hoge golven is dit moeilijk te zien, maar opeens spot ik de groene boei met een onderbroken licht. Het klopt het is de aanloopton, deze dien ik aan stuurboord te houden bij het passeren. Daarna volgen drie rode tonnen onverlicht welke ik aan bakboord moet houden, om uiteindelijk veilig over de “schluchter” te komen. Bij de groene ton rol ik mijn Genua in, want ik wil niet bij het eventueel vastlopen gehinderd worden door een Genua die de zaak dan alleen maar verergert. Ik moet daarvoor naar buiten terwijl ik bij de aanloop binnen stuur om op mijn plotter te kijken. Het rollen en klappen verergert nu aanmerkelijk zonder de druk van het zeil. Nu moet ik een vermoedelijke koers gaan sturen waar ik die rode ton vermoed, althans dat was twee jaar gelenden en hou ik rekening met het feit dat ik hem weleens niet kan vinden omdat hij verlegd is in die tijd. In dat geval zoek ik de omgeving af zolang ik minimaal 5 mtr water onder me heb. Plan B is terug naar de groen ton en daar naar de officiële route die me in deze omstandigheden zeker een extra 2 uur varen kosten. IK heb het nu te druk om nog over mijn misselijkheid in te zitten, alhoewel ik me nog steeds klote voel. Zoekend en speurende vind ik uiteindelijk de rode ton en die moet ik dus aan bakboord houden (Links van me houden). Er staat hier een zware stroming waardoor de golven nog grilliger zijn (kruisgolven) en onvoorspelbaarder dan op open zee, het eiland ligt recht voor me met de bebouwing duidelijk zichtbaar, er lopen een paar mensen over het strand, die misschien hopen op een spectaculaire redding actie, die hoop echter zal ik ze niet geven, maar dat is dan ook het enige sprankje waar ik mij aan vast houd. Angstvallig hou ik nu de diepte meter in de gaten, er moet nu nog een zo’n ton komen waar ik langs moet en de derde is bij de drempel. Het is nu bijna 19.50 waardoor de waterstand weer wat hoger is en dat moet ook wel want een golf tilt mij makkelijk twee meter op en weer twee naar beneden, dat is dus anders dan als je daar met een glad zee oppervlak overheen vaart, dus extra marge is nu wel nodig. Als ik uiteindelijk bij de derde ton over de drempel vaar geeft mijn diepte meter 3,5 mtr aan onder de kiel, een lagere stand heb ik niet gezien. Pffftttt!! Ik ben er overheen nu naar de rood/groene ton die ik al zie liggen en de bestaande betonde route weer oppikken rond het eiland richting haven. Eenmaal binnen de havenhoofden is al het geweld van de afgelopen 10 uur verdwenen maar ik zal me nog de hele avond misselijk blijven voelen wat ik ook eet of drink. Gelukkig vind ik nog een plek in een nauwe box en komen 4 handen me helpen met aanleggen, die had ik wel nodig zonder schade te maken.

Wat heb ik niet goed gedaan? Ik had kunnen weten dan na het overtrekken van een diepe depressie met wind 7-8 en uitschieters naar 9, de zee nog minimaal 24 uur onrustig zou blijven, zeker met een voorspelling van wind 5-6 de volgende dag. Maar er was een leuk weerslot van drie dagen en die wilde ik elke dag gebruiken om in een keer door te gaan naar de Oostzee, dit kun je vergelijken met hebberigheid zonder logisch nadenken.

Woensdag 14 augustus Norderney – Helgoland
Het weer ziet er rustig uit, wel onstabiel hetgeen betekend dat er gedurende de dag buien overtrekken gepaard gaand met onweer. Maar door de bank genomen is de voorspelling wind 4 WZW en golfhoogte van 1 tot 1,5 mtr. Nadat er net een bui over de haven is getrokken maar ik om 09:00 los. Eenmaal om zee klaart het weer verder op, de meute die met mij vertrekt gaat bakboord uit richting Nederland, ik ga als enige stuurboord uit richting Helgoland. Zou dat al weer een voorteken zijn? De wind komt deze trip niet boven de 4 Bft  uit, maar de golven komen nog steeds van achter en komen ietwat schuin in. De Asmara rolt weer lekker. Ik heb de stroom mee en zal dat tot Helgoland houden, dus maar wat vermogen erbij en met 7,5 knoop roll ik naar Helgoland waar ik aankom om 17:45, de snelste trip ever. Normaal doe ik hier ruim 11 uur over. Maar dat is dan ook het enige dat meezit. Ik ben de hele trip weer licht misselijk geweest, dus dat maakt me ook niet vrolijker. Aangekomen in Helgoland blijkt het halve eiland inclusief haven in een grote bouwput te zijn veranderd. 50% van de aanlegplaatsen aan drijvende steigers zijn weg en de andere 50% ligt al 5 dubbel. Nadat ik weer wat bekomen ben en zelfs een glaasje whiskey weer smaakt, ga ik plan de campagne maken. Ik ben hier eigelijk alleen om 900 ltr diesel te tanken en een paar dozen whiskey te scoren. Ik ga mijn maatje CeesJan bellen die ik misschien op Langeland in Denemarken zou ontmoeten om samen nog wat op kabeljauw te gaan vissen. Als ik hem spreek zegt hij dat vanwege de diverse golf wedstrijden het er waarschijnlijk niet in zit om met vrouw, hond en Caravan daarnaar toe te komen. Ik ben er eigelijk niet rouwig om en besluit dus ook om niet verder naar Denemarken te varen. Wat ga ik dan wel doen, wel het volgende. Vanuit Helgoland vaar ik strak Oostwaarts naar de Duits/Deense kust naar het aldaar gelegen Eider Sperrwerk (vergelijk met Neeltje Jans, Delta werken) de ingang van de Eider rivier. Deze Eider rivier heb ik reeds meerdere malen bevaren in beide richtingen. Het is een meanderende rivier door het Schlestein landschap het voert langs Tonnen een oude vissersplaats en Friedrichstad een oud plaatsje met kanalen en vele bruggetjes gebouwd ooit door, hoe kan het ook anders, de Nederlanders. De eerste helft van deze rivier is een getijden rivier en de tweede helft welke uit komt op het Kiel kanaal (KM40) bij Gieselau, heeft een drietal sluizen. Ik heb nu voorlopig rustig binnenwater en vaar langzaam deze lange rivier af om uiteindelijk uit te komen bij de Sluizen van Brunsbuttel, de springplank naar de Noordzee via de Elbe ingang naar Hamburg. Bij Gieselau en Brunsbuttel kan ik lang aan goede steigers liggen zonder havengeld en een goed weerslot afwachten voor de terugweg. Om weg te gaan uit Helgoland heb ik qua weer twee opties, morgenochtend of een week later. Nou je begrijpt dat ik geen zin heb om hier in die bouwput te blijven dus wordt het morgenochtend. Ook het tankplatform en bijbehorende walkanten worden verbouwd, waardoor ik morgenochtend naar de Nord haven moet varen om daar ergens een tankauto te ontmoeten die mij van 800/900 ltr diesel komt voorzien. Ik had graag ivm getijden om 0500 weg gewild maar dat lukt natuurlijk niet meer, om 0900 is de eerste vrije plek die ik kon reserveren, dat heb ik dus maar gedaan. Ik kan nu waarschijnlijk alleen Tonnen niet meer in want dat kan van 3 uur voor tot 3 na hoog water, anders kom je de ondiepe ingang niet meer in. Nou dan gooi ik ergens voor de deur mijn anker wel uit. Nu op naar de dranken winkel en wat whiskey scoren. Ik koop een paar dozen whiskey en wat rum, welke vandaag nog aan boord bezorgd worden. Zo nu ben ik er bijna weer klaar voor, vanavond nog even douchen en afrekenen met de watersportclub. Shipshape maken en morgen weer verder.

Vrijdag 16 augustus Helgoland-Tonning
Mijn vertrek uit de box (het was laag water) , zoals gemeld een nauwe plek om te maneuvreren, liep ik eerst met de neus tegen een onderwater rotsblok en bij verder achteruit maneuvreren liep ook de schroef op een rotsblok waardoor de motor afsloeg. Hoeveel pech kun hebben. Na de motor weer gestart te hebben kon ik geen geluiden horen die erop zouden wijzen dat de schroef beschadigd is, maar het zal vast wel. Zekerheidshalve heb ik het voorval bij mijn verzekering gemeld, zodat ik als de boot in najaar of voorjaar uit het water gaat, kan constateren wat er an de hand is. Na 900 ltr getankt te hebben in Helgoland, ben om 09:15 vertrokken naar het EiderSperrwerk, Er was niet echt veel wind 3-4 Bft en golven viel ook wel mee, ongeveer 1,5 mtr. maar wel weer schuin van achteren. Genua bijgezet, maar met motorvermogen zoals bekend doet dat niet veel meer. Ik liep 6 knopen en de wind van achter van 6-10 knopen. Ondanks ruime wind heb ik de Genua strak aangetrokken om zo het rollen een beetje te dempen. Ondanks de rollers heb ik er vandaag geen last meer van gehad. eenmaal bij de aanloopton van de Eider aangekomen ben ik de boeienlijn gaan volgen, waarbij het weer duidelijk was dat de meest boeien verlegd waren ten opzichte van de kaart. Maar de actuele boerenlijn aangehouden en rond 18:00 aangekomen bij het Eidersperrwerk. Via marifoon kanaal 14 opgeroepen om te horen dat ze niet meer draaiden en ik morgenochtend om 07:00 de eerste was. Wel in de kom bij de sluis geen mogelijk om daar te ankeren, dus zal ik moeten vastmaken aan de kade waar een verval is van 3,50 mtr. Een kade met zware stalen golfplaten, betonblokken en nog eens dikke palen daarvoor. Geen lekkere plek dus om een sportbootje aan t leggen. Maar het is niet anders. Het was op dat moment net hoog water geweest. Ik heb de kade aan de hoge kant van de wind opgezocht en lange lijnen tussen de twee palen belegd. Heel veel stootwillen ertussen en nu maar wachten op laag water. ’s avonds om 2100 was het laag water dus de lijnen bijgesteld en om middernacht nog even gekeken de boot bleef door de wint nu vrij van de kade. Wekker op 0300 gezet om de zaak nogmaals te controleren, de boot lag n ruim vrij van de kade. Om 0630 opgestaan en klaar gemaakt om verder te gaan. Ik kon alle stootwillen weer verwijderen en aan beide zijden ophangen voor invaart van de sluis. Na losgemaakt te hebben, het is inmiddels zaterdag, om 0730 de sluis ingevaren en aan de binnenzijde verder gegaan. Nou heb ik geen golven meer maar de getijden gaan onverminderd door, De Eider is immers de eerste 40 km een getijden rivier. Afgelopen nacht om 0300 was het hoog water, dus het peil was inmiddels al behoorlijk aan het zakken. Het weer houd ook niet over donkere grijze luchten en regen. Ik volg nu weer netjes de boeienlijnen het stroomt behoorlijk. En zo kronkel ik over dit binnen wad van boei naar boei, hele stukken naast me zijn al droog gevallen het is dus zaak om goed de boeien te volgen, eerst nog met rode en groene tonnen, waarbij rood bakboord is en groen stuurboord. Dan komen er een aantal alleen rode tonnen die ik uiteraard aan bakboord hou. Het is nu 10 uur het water zakt nog altijd iets, maar het tij gaat zo kenteren. Ondanks de scherpe lijn die ik aanhield tussen de boeien liep ik ineens vast, verdomme hoe kan dit nu ik zit keurig op de boeien lijn. Ik probeer nog los te komen door achteruit slaan, wat redelijk lukt en probeer dan een andere richting. Maar niets helpt ik loop steeds weer vast. Het is nu volledig laag water. Er zit niets anders op dan maar een paar uur te wachten tot het water weer gaat stijgen. IK go min anker uit om te voorkomen dat als ik los kom weer gelijk naar een ondiep stuk drijf. Er komt uit tegengestelde richting een grote passagiers boot aanvaren, die dus de rode tonnen aan stuurboord houd. Nu ben ik benieuwd hoe hij langs mij gaat varen met betrekking tot de boeien, tenslotte steekt die boot toch ook minstens 1,25 diepgang. Als hij bij de boei komt waar ik naar toe voer, houd hij hem niet aan stuurboord maar gaat er bakboord langs, dat doet hij ook bij de volgende boei, dan pas gaat hij er tussen de boeien door en houd de rode weer aan stuurboord. Zou hij iets weten wat ik niet weet? Waar hij gevaren heeft had ik nooit naar toe gevaren, maar ja locals he. Ik wacht nu gewoon een paar uur. Ik kan de haven van Tonning  toch niet invaren voor 1400. Het is nu 11.20. Ik ben nog niet los want ik lig nog dwars op wind en stroom.

Dinsdag 20 augustus  Tonning – Eider rivier
Na een paar heerlijke dagen in Tonning is het tijd om weer verder te gaan. Vanmiddag 2,5 uur voor hoog water vaar ik de haven uit en de Eider rivier verder volgend landinwaarts, richting Kiel kanaal bij KM40 is Gieselau. Op mijn weg kom ik 4 bruggen tegen en drie sluizen. Al deze bruggen en sluizen hebben geen marifoon, men moet opening verzoeken door ze te bellen per telefoon. Erg lastig dus. De bruggen en sluizen zijn wel bemand maar als je er voor ligt en je hebt niet het juiste telefoonnummer, kun je niet communiceren. Ik bel vooraf drie bruggen om mijn komst te melden met een ongeveer tijdstip. De eerste gaat vlot open, de tweede een spoorbrug is altijd lastig, bij het eerste gesprek had ik gezegd tegen 1600 bij de brug te zijn, waarbij deze dame mij vertelde dat dat geen probleem was, wel kwam er een trein om 16.10 en 16.30. Wachten voor deze bruggen is lastig er zijn nl. geen aanlegplaatsen en je vaart dus op behoorlijk stromend water, het is dus zaak op de juiste tijd daar te zijn en hopen dat hij vlot open gaat. Wachten op 3 knopen stroom is lastig, je moet als je stroom mee hebt, achteruit slaan en met motorvermogen zorgen dat je stil ligt, vervolgen met je boegschroef je boot recht in de vaargeul houden. In dit geval hoefde ik gelukkig maar 5 minuten te wachten, waarna de spoorbrug open ging. Dan nog de brug bij Friedrichstad, welke ook redelijk snel open ging. Nu naar de volgende sluis, het is 1700 als ik daar aan kom en hoog water. Om reden mij niet geheel duidelijk kon ik redelijk snel de sluis in varen en hoefde ik niet naar boven te klimmen om 10,- af te rekenen, ik heb mijn boot niet eens vastgelegd en een beetje maneuvrerend met boegschroef en gashendel de zaak stil gehouden tijdens het zakken van het water tot de sluisdeuren open gingen. Zo nu was ik van getijde water af en op een qua waterstand beheerste rivier. Het in nu inmiddels 18.30 als ik aan de zijkant van de rivier op een breed stuk mijn anker uitgooi en een hapje ga eten. Morgen nog een brug en twee sluizen. Het is inmiddels prachtig weer geworden en nagenoeg geen wind, dit zou zo minstens de hele week zo blijven, dus misschien vaar ik toch maar door naar Denemarken om nog wat te vissen. Ik ben hier nou toch en die twee stukken Noorzee moet ik toch over of ik nu terug ga of over twee weken.

Woensdag 21 augustus Eider rivier Tileburg
Nog altijd op de Eider rivier wordt ik om 0800 wakker. Na een lekker ontbijtje haal ik anker op en vaar ik weer door de rivier af richting Kiel kanaal. Onderweg zet ik ik de wasmachine aan en draai 2 wassen 1x beddengoed en 1x T-shirts dat is alle wat ik heb aan gehad. Ik passeer om ongeveer 11:15 de laatste brug bij Palhude, nu resten mij nog slechts 2 sluizen Lexfahre en de laatste bij het kanaal Gieselau. Maar voor het zover is meer ik 13:15 af in een piepklein haventje waar ik al een paar keer eerder geweest ben, tenslotte moet de was toch drogen. Het is een haventjes van een club, er zijn drijvende steigers, water en een beetje stroom. Het dichtstbijzijnde gehucht heet Tileburg. Er staan hier achter de dijk allemaal vakantiehuizen met een rieten dak, mooie huizen dat wel.  Op de dijk lopen schapen die bang zijn van Simba en Simba van hun. Dus hier overnacht ik. Simba gelijk de steiger op natuurlijk en wordt meteen achterna gezeten door een hond en daar heeft ze nog steeds niks mee. Nadat ik de was heb opgehangen en een boterhammetje heb gegeten ga ik het havengeld en stroom betalen. De stroom is hier niet meer van deze tijd 500Watt of te wel 2 amp, maar ja de accu’s blijven op stroom. Het havengeld inclusief water en exclusief stroom bedraagt 10 euro, stroom 2 euro per dag. Dat bedrag doe ik in een envelopje wat in een kastje zit. Straks watertank nog even afvullen en klaar alles. Het is nog steeds mooi zonnig weer met wind 1-2 Bft uit het zuidwesten. Vanmorgen onderweg twee regenbuitjes gehad, maar nu is het weer heerlijk.

Donderdag 22 augustus  Tileburg – Flemhudersee (kiel kanaal)
Vandaag vertrokken om 08:30 Nog twee sluizen door en ik ik ben op het Kiel kanaal. Bij de laatste sluis bij Gieselau draai ik linksaf om het kanaal richting de Oostzee te volgen. Ik begin hier op KM 40 en tot de sluis is KM 100, dus nog 60 KM vanaf deze laatste sluis. Het weer houd zich prima, een hoge druk gebied ligt over centraal en noord europa en handhaaft zich nog zeker een week. Dit heeft uiteraard bijgedragen tot mijn besluit om toch nog naar de Oostzee te varen. Om 16:20 laat ik mijn anker vallen op de Flemhudersee, een klein zij meertje op 10 km van de sluis van Kiel/Holtenau. Er ligt een boot afgemeerd tussen de palen die de overheid hier 3 jaar geleden voor dit doel geplaatst hebben. Dit is voor de eerste keer dat ik er iemand tussen zie liggen. De palen zijn ongeveer 75 cm in diameter, alsof er een oceaanstomer aan moet liggen. Daarbij liggen ze ook nog zo dicht bij elkaar dat alleen bootje tot een lengte van 8 mtr er tussen kunnen liggen. Het zijn ongeveer 20 palen. Een zeilboot die meestal tussen de 10-15 is kan hier dus beslist niet aanleggen. Daar dit gedoe, wat kennelijk door iemand is verzonnen die geen enkele maritieme kennis heeft, is wel een deel van de  afgebakende rede verloren gegaan voor boten die hier gewoon willen ankeren. Dit project is dus duidelijk zijn doel voorbij geschoten. Enfin ik lig achter mijn anker en naarmate de avond vordert komen er nog zo’n 8 boten bij om te ankeren.  Een Duitser met een boot van ongeveer 9 mtr, probeert tussen de palen te komen, wat niet lukt. Uiteindelijk dan maar ankeren, maar daar heeft deze beste man en vrouw ook niet zoveel kaas van gegeten. Zijn anker houd niet, maar als ik hem dan vertel dat het water hier 5 mtr diep is en dat hij dus minimaal 15 mtr ketting moet uitleggen, geeft hij het na een 3e poging maar op. Ik bied hem aan om dan maar bij mij langszij te komen liggen, een aanbod wat hij graag aan neemt.

Vrijdag 23 augustus  Flemhudersee – Spodbjerg (DK)
Om 08:15 ligt ik mijn anker, mijn buren zijn al vertrokken. ik heb ze niet weg horen gaan. Als ik bij de sluis ben omstreeks 10:15 en Kiel Kanaal 4 oproep via de marifoon, krijg ik te horen dat ik er pas rond 12 uur door kan en dat terwijl ik twee Nederlandse Oceaan stomers langzaam de sluis in zie varen. Even later hoor ik over de marifoon iemand van Kiel kanaal 4 een zeilboot roepen en aangezien ik de enige ben die hier ligt, antwoord ik met “Station calling Asmara” en ja hoor de man zegt ik was uw bootnaam vergeten, als u er klaar voor bent mag u de sluis in varen en achter de Oranje Nederlandse boot. Dat kan niet missen er liggen twee van die oceaanstomers in de sluis, beide uit Nederland een blauwe en een Oranje. Nu is aanleggen in die sluis altijd een huzarenstukje. Ten eerste drijven er alleen maar balken op het water, je fenders (stootwillen) helpen dus geen moer. Het enige wat je kunt doen is ze horizontaal leggen, maar dan nog schieten ze over de balk en lig je met je lak tegen de balk aan. Deze sluis is dus eigenlijk alleen maar bedoeld voor oceaan reuzen die een lijntje naar de kant schieten, waarna de sleeptros door sluispersoneel over een bolder wordt belegd. Fijn is als er meerdere zeilboten de sluis in gaan om dat niet als eerste te gaan maar liever als laatste, dat is natuurlijk heel egoïstisch maar dan kun je aanleggen aan een andere zeilboot. Maar goe nu ben ik alleen en de schroef van die Oranje boot staat ook nog zachtjes wat water mijn kant op de spuwen. Ik moet dus nu van boord af springen en een voor en achterlijn vast maken. Als ik aan twee mensen van de sluis vraag of ze me willen helpen, zeggen ze alleen, dat je met twee man moet zijn op een boot om dit te doen en laten me vervolgens aan mijn lot over. Ik flikker twee lange lijnen over boord, pissen als ik ben, en spring van boord af. Snel haal ik de achterlijn door een oog en gooi de lijn terug aan boord, vervolgens de voorlijn. Nu zelf nog weer snel aan boord en klaar. Maar pissed ben ik bel. IK vraag via de Marifoon of die Oranje boot bij het uitvaren matig wil zijn met zijn schroefpower om dat er een zeilboot achter hem ligt. Voor je het weet wordt ik ongecontroleerd tegen de sluisdeur aangesmeten. Maar het gaat gelukkig goed, nadat de beide Nederlandse schepen de sluis uit zijn, ” bedank ik het personeel op de kant voor hun hulp”
Zo de Oostzee ligt voor me, ETA Spodbjerg 20:00. De zee is rustig, windje 2-3 in de rug. Volgens planning loop ik precies om 20:00 de haven van Spodbjerg binnen waar ik neus in afmeer. Een half uurtje later komt de havenmeester me vertellen dat ik elektronisch aan de muur kan betalen. Kosten voor mijn 11.30 boot  21,- euro. Een SMS bevestigd dat ik betaald heb en geeft me de code van de toilet en douche ruimte.

Zaterdag 24 augustus Spodsbjerg Vissen
Deze dag, hoe kan het ook anders staat in het teken van vissen. Natuurlijk heb ik alles al voorbereid en het weer is goed, wind west 3. Ik ga een paar mijl varen in de richting van een paar diepe kuilen (te zien op mijn sonar) van 40 mtr. Deze liggen wel in de scheepvaartroute, dus is het zaak dit in de gaten te houden. aangekomen bij de plek zet ik de motor uit en laat de boot driften op stroom en wind. Voor had ik dit al even getest door te kijk naar welke kant de boot zou verlijeren. Met die wetenschap leg ik de boot precies zo ik hem hebben wil. De hengel uit en tjoekelen maar (op en neer halen hengel) Na enige tijd krijg ik een flinke aanbeet, ik begin dit monster op te takelen van 40 mtr diep eenmaal aan de oppervlakte blijken er twee kabeljauwen van bijna halve met aan te zitten. Ik heb ze allebei in het net kunnen scheppen. Dan moet ik ineens snel weg want er komt een flatgebouw op me af, dus ik maak ruimte om deze oceaanreus te laten passeren. Daarna van ik nog wat gul maar alles ondermaats en die gooi ik dan ook weer terug, er zullen er uiteindelijk nog vier volgen die aan de maat voldoen. Tevreden stoom ik rond lunchtijd richting kust om daar op 10 mtr water op platvis te gaan vissen. (Schol, Bot Schar) Maar eerst een paar broodje eten. Daarna vang ik eerst wat kleine schol, maar die zijn allen ondermaats en gooi ik terug. Tot ik een mooie grote vang en daarna nog een. Dan is het over en ben ik het eigenlijk ook wel zat. Ik wil hier overnachten achter mijn anker maar de wind is nu naar oost gedraaid hetgeen betekend dat ik aan lager wal lig. Omdat de vooruitzichten goed zijn met weinig wind verwacht ik geen problemen en besluit de 21 euro van de haven maar uit te sparen  en te blijven liggen. Eerst achter op dek de acht vissen schoonmaken en fileren. Als dat gebeurt is moet ik ze binnen vacuüm verpakken om in te vriezen. Als ik in de keuken bezig ben met deze lekkere vislucht en een rollend schip, hou ik het even voor gezien en ga liggen. Dit herhaalt zich nog twee keer, maar de vissen moeten de vriezer in. Het is me uiteindelijk geluk, maar comfortabel lag ik daar niet meer. Om 19.00 zonder te eten ben ik naar bed gegaan en heb de hele avond en nacht aan een stuk geslapen.

Zondag/maandag 25-26 augustus Spodsbjerg – Lohals Anker en Helletofte anker
Om 07.00 was ik wakker, beetje yoghurt en fruit genomen en anker gelicht, weg hier, dit is niet lekker meer. Het zou de hele week Oosten wind blijven dus besloot ik om het eiland heen te varen en aan de lijzijde te gaan ankeren, zonder golven. Om 11.00 liet ik anker vallen in 7,5 mtr water en geen golven meer. Het weer is nog altijd prachtig. Ik laat mijn kleine rubberbootje zakken en ga gewapend met shampoo, handdoek, broodjes, filmcamera, biertje naar het strand. Ik leg eerst alles op mijn handdoek en ga dan vervolgens in mijn blote niksie een lekkere wandeling maken. Als ik weer terug kom, ga ik zee in om mijn haar wat er nog van over is te wassen en de rest van mijn lijf. Daarna ga ik op mijn handdoek zitten neem een biertje, twee broodjes en voel me weer het heertje. Ik maak nog wat fotos van de Asmara voor anker, maar zij ligt eigenlijk te ver weg voor fotos. Als ik daarna weer aan boord komt verwelkomt Simba mij en ga ik wat opruimen en lekker van de dag genieten met een boek. Ik wil rond het einde van de komende week weer in Kiel zijn voor de verdere terugweg, tenslotte moet je de goden niet verzoeken. De volgende dag schuif ik wat zuidelijker op en anker nog eenmaal, ook hier ga ik weer aan land met mijn bootje. ’s avonds probeer ik met de laatste wurmen nog wat platvis te vangen, maar ze zijn met allemaal te snel af, ik krijg wel aanbeet maar geen vis. Wurmen op klaar. Ik ga mijn hengel opruimen en de boot klaar make voor de terugreis de volgende dag.

Dinsdag 27 augustus Anker Denemarken – Anker Flemhudersee (achter de Kiel sluis)
Vanmorgen om 10.00 anker gelicht en op naar het Kiel kanaal. Goodbye Denemarken. Omstreek 19.00 kom ik bij de sluis aan en kan redelijk snel naar binnen. Na de sluis is het nog ongeveer 10 km naar de Flemhudersee aan bakboordzijde waar ik om 20:15 mijn anker laat vallen. Het is me opgevallen dat ik meer motorvermogen nodig heb om dezelfde snelheid te halen als anders. Ik hb toch het bange vermoeden dat een of meerdere schroefbladen verbogen zijn na de grounding tegen een rots op Helgoland, waardoor zelfs de motor afsloeg. Dus als ik thuis ben boot toch maar uit het water.

Woensdag 28 augustus Kiel kanaal Westwaarts
Om 10 uur licht ik mijn anker en vaar ik in 10 uur naar de sluis bij Brunsbuttel, waar ik 20:15 afmeer tegen een Duitse zeiler in een haventje stuurboord van de sluis. Hij wil morgen om 8.30 door de sluis en naar Hamburg, met de stroom mee. Maar hoog water is pas om 1245, dus ik wil niet eerder dan twee uur voor HW door de sluis en heb dan nog altijd 2 uur stroom tegen. En het kan behoorlijk stromen in de Elbe (3,6 knopen). Ik heb geen zin meer om te koken en in de haven is een restaurantje, daar ga ik lekker een hapje eten. Er schuift net een fikse onweersbui voorbij, maar als het droog is loop ik snel naar dat restaurantje. Heelijk gegeten biertje erbij en klaar geen afwas.

Donderdag 29 augustus Brunsbuttel – Eemshaven (was gepland Norderney)
Nadat de volgende morgen om 0830 de Duitser is vertrokken en ik de boot weer aan de kant heb afgemeerd, ga ik nog even naar de supermarkt die op loopafstand is van de haven. Beetje vers fruit, en groente inslaan. Sinaasappels voor de Drambuie die ik weer ga maken. Het wordt saai maar wederom om 10.00 maak ik los voor de entry in de Sluis. Dat gaat allemaal redelijk vlot en rond 11.00 vaar ik de Elbe op met pittige stroom tegen. Later blijk dat de stroom pas om 14.00 echt kenteren en mee gaat lopen. Bij de buiten Elbe is het wind tegen stroom dus niet fijn, het spookt met golven en kruis zeeën tot 1,5 mtr. Het gaat een lange zit worden, de bedoeling was om Norderney aan te lopen, maar als ik een weer op volle zee ben en via de route kijk hoe laat ik daar dan aan zou komen is dat om 0430 in de ochtend, dus besluit ik dat niet te doen en maar door te varen door de nacht naar Nederland – De eems haven. Ik kies nu voor de Eemshaven omdat ik mijn dochter Tanja in Groningen beloofd had om via die stad binnen te komen. Het eerste deel van de nacht gaat redelijk, weliswaar heb ik wind en stroom tegen en dat dat schiet niet op. Verderop in de nacht rond 0300 nader ik de Weser approach met veel voor anker liggende vrachtvaarders en dito in en uitgaand verkeer. Hier val ik niet van in slaap. Het is  oppassen geblazen die vrachtboten zijn net verlichtte kerstbomen, waardoor je de navigatie verlichting niet meer kunt zien en je dus niet weet of ze op je afkomen of van je weg varen. Gelukkig bied de AIS enig houvast, van alle verdachte schepen die mijn koers kruisen zet ik de koersvector aan zodat ik kan zien waar hij heengaat en hoe snel. Ik heb inmiddels ook mijn dekverlichting voor en achter aangezet en ben nu ook een verlichtte Kerstboom. Na wat snelheid meerderen en minderen kom uiteindelijk door deze brei heen en hoef ik verder geen vaarwegen meer te kruisen. Omdat het nu rustig wordt met schepen komt nu het gevaar van in slaap vallen, tenslotte ben je maar alleen en is er niemand die de wacht kan overnemen. Naarmate de nacht vordert, neemt ook de wind en ergo de golven toe. Wind nu 5 Bft, golven richting 3 mtr. Omdat zeilen tegen wind voor mijn boot geen optie is (kruisen) is dit best wel oncomfortabel Simba blijft in haar mandje liggen en slaapt als enige onbezoldigd crewmember. Als ik weer eens even wakker schiet van ingedommeld zijn zie ik op de AIS een boot op mij afkomen nog voor da de AIS mij daarvoor waarschuwt. Als ik ga kijken wat of wie dat is, blijkt het een Nederlandse visser. Als hij zonder van koers te veranderen van stuurboord uit op mij af komt besluit ik de beste man of vrouw maar op te roepen. Ik vaar een stabiele onveranderde koers. Als ik de Charlotte oproep, zo heet de boot, antwoord hij dat hij voor me langs wil, het is een visser. IK antwoord hem dat ik wat snelheid zal terug nemen waarop hij dat bevestigd. In het donker zijn afstanden erg moeilijk in te schatten en zo ook hier, ik heb nog steeds het gevoel dat als hij voorlangs glijd ik bijna boven op hem zit. en hoe zit het dan met zijn netten. Dat gaat er allemaal door je heen op zo’n moment. Maar het gaat goed en we vervolgens onze weg weer met aangepaste snelheid. De rest van de nacht en ochtendgloren verloopt rustig. Wel zit er een een zeilbootje die mijn pad op een mijl afstand kruist richting kust. Een uur later zie ik hem of haar weer terug komen maar nu weer van de kust af. Ik denk dat ie besloten heeft om maar niet naar de kust te gaan om zijn moverende redenen. Als ik in de buurt kom van de aanloop voor de Delftzijl/Eems/Dollard duurt alles tergend langzaam, maar misschien wil ik te graag. Het weer is niet beter geworden, maar we liggen in de monding van de Eems/Dollard. IK probeer de aanloop wat te bekorten door af te snijden over het wad, daarbij wel rekening houdend met de heersende diepte. Tergend langzaam loop ik over de punt met een waterdiepte van 4 mtr. de stroom drukt me naar ondieper, ik stuur meer tegen en maak de bocht wat ruimer, toch niet op een bank lopen in het zicht van de haven, alhoewel dat laatste erg betrekkelijk is, het zou nog ruim 5 uur duren voor ik binnen was. Als het weer wat dieper wordt haal ik gerust adem, toch gelukt. Ik baseer mijn route nu meer op vissers die ongeveer dezelfde route volgen, alhoewel ik iets dichter tegen de ondieptes aanzit. Als ik uiteindelijk weer tussen de betonning kom kan ik weer rustig adem halen. Het is nog een lange stretch te gaan en de omgeving is wijds, links naast me het eiland Borkum en vele platen die droog vallen bij laag water, het is nu net na hoog water dus dat zit wel goed. Zoals gezegd dit is nog steeds een wijde omgeving waar golven en wind nog vrij spel hebben, maar ik zit nu goed tussen de betonning. Om mij heen veranderd het landschap weinig, veel industrie en windmolens, geen interessant landschap dus. De slaap gaat me op breken en af en toe sukkel ik nu de spanning weer weg is in slaap. Dit gaat de komende uren nog door totdat ik nu echt dichtbij de haven inloop kom, na 34 uur loop ik de sluis in en meer af. Het is laag water in de sluis. Als de sluis dicht gaat, een zeer nauwe sluis, waar ik als enige in lig wordt er een bak water ingelaten dat ik nog niet eerder had meegemaakt. Ondanks alle stootwillen druk het geweld gewoon een stootwil plat en knalt alsnog met de stootrand tegen de kade muur, weer een schade aan de stootrand. Eenmaal buiten de sluis vaar ik nog twee bruggen door alvorens ik besluit om nu echt te gaan stoppen. Ik zie een zijkanaal met sluis op dubbel rood en besluit aan de steiger aan te gaan leggen om te gaan slapen. De laatste brugwachter waarschuwt me wel tegen de sterke zuiging daar in verband met passerende vrachtboten. IK hang de hele zijkant vol met stootwillen en leg wel 5 springen aan om verdere schade te voorkomen. Het is nu 2100 uur – 35 uur na mijn vertrek uit Brunsbuttel, ik kruip mijn mandje in en val in diepe slaap.

Zaterdag 31 augustus Zijkanaal (Eemskanaal) – Groningen
Om 0800 ben ik wakker als ik buiten controleer heb ik geen verdere schade opgelopen. Om 0830 vaar ik naar Groningen waar ik uiteindelijk om 13.30 in de Westerhaven afmeer. Vanmiddag vind hier een evenement plaats. In navolging van Maarten van der Weide gaan er groepen zwemmen voor Kanker van Zoutkamp naar Groningen en eindigen in de Oosterhaven. 50 KM. De westerhaven ligt behoorlijk vol met boten waar de zwemmers langs komen, ik kon nog net met moeite een ligplaats krijgen met voor en achter nog 20 cm vrij, ik moest zelfs mijn bootje laten zakken om er tussen te kunnen. Vanmiddag komt Tanja, Chris, Sibren, Renske, Kars en Jonna aan boord. Tanja neemt soep broodjes en snacks mee en er wordt veel gedronken en nieuwe whiskey geproefd door Chris en Sibren. Het is nog heerlijk warm weer en tot laat na afloop van het festijn, blijven we nog borrelen en nagenieten. Een fijn thuis komen zo.Zondag is alle rust hier weergekeerd en liggen er amper nog boten, ik ga de boel opruimen, afwassen,  bootje weer optakelen en geniet van een rustig dagje.

Maandag 2 September
Vandaag vaar ik verder over het Reitdiep via Zoutkamp, Lauwersmeer en verder naar Dokkum en Leeuwarden richting Leiden, waar ik op 2 oktober hoop af te meren in de binnenstad aan de haven voor het vieren van de drie oktober feesten.

Mission completed

 Einde van een zomerreis