Deel 4 Gota kanaal Berg – Vadstena
Deel 3 was de Carl Johan sluistrap bij Berg. Het was weer een uitdagende sluistrap, die veel kracht kost om de boot in bedwang te houden. Daarvandaan zijn we op gestoomd …….
Berg upper
We zijn nu afgemeerd aan een meer boven aan de sluistrap van de Carl Johan sluis. Aan het mooie weer lijkt een einde te zijn gekomen, de ene na de andere depressie dient zich aan het lijkt wel herfst. De wind komt niet meer onder 4 Bft en de de temperatuur is ’s morgens 18 en loopt op tot hooguit 20 graden.
Ik ga zoals te doen gebruikelijk de omgeving wat verkennen en tevens de twee volgende sluizen. Na 5 nachten in Berg Upper vervolgen we onze weg naar Borensberg. 11,4 Nm.
Motala
Na Borensberg gaat de reis verder in de richting van Motala, We passeren een aantal sluizen, bruggen en zelfs twee aquaducten. Op 8 juli 14.45 meren we af in Motala. Motala ligt direct aan het Lake Vattern, dat op 88,5 meter boven zeeniveau ligt. Het weer is nog altijd niet verbeterd, zwaar bewolkt met buizen en een temperatuur van 16 graden.
Inmiddels is de vrouw van Gerrit (de Schoonheyt) afgestapt en via een check in het ziekenhuis, in Linkoping op het vliegtuig naar huis gestapt. Met diezelfde vlucht kwam voor Gerrit zijn versterking. Hij heeft besloten om nu zo snel mogelijk door te varen naar huis. Hier scheiden dus onze wegen, jammer. Ik vond het altijd wel gezellig om met iemand anders op te trekken die dezelfde reis maken. Maar het is niet anders.
Ik besluit volgens het boek van Rene Vleut nog maar een uitstapje te maken naar het, op het Vattern meer, zuidelijker gelegen Vadstena en vertrek dus op 12/7/23 om 11.30. Een tripje van 2 uur, ik hoop voor de buien die er aan komen daar binnen te zijn.
Vadstena
Het is dus zwaar bewolkt wind Zuid 2-4 Bft. Er zitten pittige buien bij zo te zien. Maar het is maar een kort tripje van een uur. Eenmaal de haveningang in gevaren en afgemeerd, zie achter de boot een hele lange lijn op het water liggen die ver achter me in een lus weer naar voren loopt tot voorbij de boot. Als ik mijn pikhaak erbij pak, blijkt het een visnet te zijn en die loopt van achter onder de boot door. Dus ik vrees het ergste ik haal een heleboel visnet naar binnen maar op een bepaald moment zit het vast in de schroef. Ik heb de havenmeester gewaarschuwd want er ligt nog een lang stuk net voor de boot dwars door het kanaal. Ook hij haalt dat gedeelte naar binnen. Zo te zien heb ik zeker 50 meter net mee naar binnen gesleept en dat terwijl ik de volledige nadering netjes op de approach line ben blijven varen en geen visstokken heb gezien, dus moet het een losgeslagen net zijn wat ik heb opgepikt. Ik zal moeten duiken naar de schroef, nou morgen maar.
De volgende dag maak ik eerst nog wat mooie drone beelden van Vadstena en het Kasteel, waar ik ook een bezoek aan breng. Ook breng ik een bezoek aan het centrum van deze mooie historische plaats.
Maar ’s middags moet ik er toch aan geloven en zoek mijn duikbril op en gewapend met mijn mes spring ik het water in van 18 graden. Na een aantal duiken weet ik het meeste los te snijden en hou het voor gezien.
Vervolg in deel 5
